بدبختی تنها در باغچه ای که خودت کاشته ای می روید

گفتمش دل می خری

پرسید :چند؟

گفتمش دل مال تو تنها بخند

خنده کرد و دل ز دست من ببرد

تا به خود باز آمدم او رفته بود

دل زدستش روی خاک افتاده بود

جای پایش روی دل جا مانده بود...